چهارشنبه، 9 آبان 1386

به خاطر فرزند تلویزیون بیشتر وقتها روی کانالهای برنامه کودکه. از این‌رو ما دائم داریم کارتون می‌بینیم. یه برنامه هست که شخصیت‌هاش پنج تا سگ عروسکی هستن. یکی‌شون رو صندلی چرخدار نشسته. همه‌شون با هم بسکتبال بازی می‌کنن، موزیک اجرا میکنن، کار می‌کنن و همه فعالیت‌هاشون با همه. یه برنامه دیگه هم دیدم که با شعر و موسیقی به بچه ها زبان اشاره مخصوص ناشنوایان یاد میداد.
اینجا هیچ کس به خاطر معلولیت محدود نمیشه. به همین خاطر از بچگی تو ذهن بچه ها میکنن که ناتوانی‌ جسمی شخص باعث نمیشه که اونو از فعالیت‌های اجتماعی کنار بذاریم. امکانات هم که در حد عالی برای ناتوانهای جسمی که بهتره بگم کم توان در همه جا هست. خوش بحال آدمهای اینجا که اینقدر اهمیت دارن.